پرستاران فردا.

|

- کاهش فضای مرده تنفسی و مقاومت راه هوایی

لوله های تراکئوستومی در اندازه و جنس های مختلفی است ودارای یک قسمت بیرونی با دو بال طرفی است که توسط باند به دور گردن فیکس می گردد.

نزدیک انتهای لوله یک کاف قرار دارد که هنگام باد شدن با تراشه مماس می شود و به این ترتیب می توان به بیمار تنفس با فشار مثبت داد. همچنین کاف باد شده از آسپیراسیون مواد حلقی به داخل تراشه جلوگیری می نماید.

- لوله های تراکئوستومی فلزی دو جداره می باشد و یک لوله داخلی در داخل لوله اصلی قرارمی گیرد تا چنانچه ترشحات در داخل آن گیر کرد بتوان ان را براحتی خارج و پس از شستشو مجدد در محل اصلی خود قرار داد.

 

عوارض شایع در تراکئوستومی :

1- انسداد لوله تراکئوستومی  توسط  دیواره تراشه

2- انسداد لوله تراشه توسط ترشحات

3- خونریزی از محل انسزیون

4- آمفیزم  زیر جلدی

5-کم باد شدن یا پارگی کاف

6- ایجاد فیستول تراشه  و ازوفاژ

7- اکستوبه شدن اتفاقی

مراقبت های پرستاری معمول در تراکئوستومی:

بعد از عمل علائم حیاتی دقیق کنترل و ثبت گردد و در صورت هر گونه تغییر به پزشک معالج اطلاع داده شود.

- بیمار بعد از خروج از بیهوشی باید در وضعیت SEMI FOLWER تا  FOLWER قرار گیرد تا تنفس به شکل بهتر انجام شود.

- بیمار را از نظر بیقراری، تنفس مشکل، تاکیکاردی و سایر علائم و نشانه های احتمالی اختلالات تنفسی و گردش خون بررسی کنید.

- بیمار را از نظر خونریزی از محل انسزیون بررسی کنید. خونریزی ممکن است خارجی و قابل مشاهده باشد یا بصورت داخلی بوده و منجر به آسپیراسیون خون، انسداد راههای هوایی و آتلکتازی شود.

مهمترین علت خونریزی داخلی ، آسیب به شریان و یکی از علائم آن حرکات نبض دار لوله تراکئوستومی می باشد  که در صورت بروز خونریزی ، باید کاف را کاملا پر باد کرد تا خونریزی تامپوناد کند سپس سریعا جراح را مطلع خونریزی  نمایید.

- ایجاد رطوبت کافی محیط اهمیت زیادی در ای بیماران  دارد و می توان با استفاده از دستگاه بخور، رطوبت کافی در محیط ایجاد کرد.

- تشویق بیمار به سرفه مکرر :

بیمار با هر سرفه مقدار زیادی خلط از دهانه تراکئوستومی خارج خواهد کرد لذا بیمار دچار حملات مکرر سرفه می شود و ممکن است از سرفه های پر سروصدا و خلط دار خود ، خود ناراحت باشد، به او اطمینان دهید که با گذشت زمان این مشکل حل خواهد شد.

- سردی بیش از حد هوا یا خشک بودن هوای محیط می تواند سبب آزردگی بیمار شود.

- هر گونه تغییر در وضعیت تنفس بیمار نیاز به اقدام فوری دارد و در صورت وجود دیسترس تنفسی – هیپوکسی- تحریک پذیری- تاکی پنه استفاده از عضلات فرعی تنفسی و کاهش شباع اکسیژنی و شک به انسداد بلافاصله راه هوایی را ساکشن کرده و در صورت هوشیاری از بیمار می خواهیم سرفه و تنفس عمیق انجام دهد و اگر با اقدامات پرستاری وضعیت بیمار بهتر نشد باید بلافاصله به پزشک اطلاع داد .

- فیزیوتراپی تنفسی:

شامل ماساژ پشت، ایجاد لرزش و کوبش و سرفه ، درناژ پوسچرال،  کمک به تخلیه ترشحات و انبساط بافت ریه کرده و توانایی استفاده از ماهیچه های تنفسی را افزایش می دهد و سبب پیشگیری از آتلکتازی و کاهش عفونت می شود و باید روزانه چندین بار انجام شود.

- پرستار باید مراقب نشانه ها و علائم اولیه عفونت بعد از عمل باشد و در صورت بروز تب، تاکیکاردی، افزایش ترشح چرکی ، بوی بد ترشحات، حساسیت و قرمزی و سایر علامات عفونت به پزشک اطلاع داد.

- پوست اطراف تراکئوستومی باید توسط نرمال سالین از ترشحات پاک و توسط پانسمان خشک پوشانده شود. اگر کراست یا دلمه روی پوست بوجود آمده باید ماده مرطوب کننده بدون روغن روی پوست مالیده و سپس با پنست استریل کراست ها را از روی پوست برداشت.

- در صورت استفاده از روش های استریل در طی ساکشن کردن ، شانس عفونت کم است و جهت پیشگیری از عفونت بهتر است لوله های تراکئوستومی هر 7-5 روز تعویض گردد.

- تغذیه بعد از عمل با لوله بینی- معدی صورت می گیرد

-  پس از تجویز پزشک تغذیه بیمار با مایعات از طریق دهان شروع می شود و بتدریج غذاهای جامد بر حسب تحمل بیمار در برنامه غذایی گنجانده می شود.

- از مصرف غذاهای زیاد شیرین که باعث ترشح بزاق و تضعیف قدرت چشایی و افزایش ترشحات دهانی می شود، خودداری شود.

- رعایت بهداشت دهان توسط بیمار

- کاهش اضطراب  و افسردگی در بیمار:

پرستار باید نوعی احساس مثبت در بیمار ایجاد کند و به او اطمینان به بازگشت به وضعیت اول را بدهد.

- تمیز کردن تراکئوستومی فلزی :

1- پس از پایان ساکشن از اکسیژن استفاده کنید.

2- دستکش تمیز پوشیده ، کانولای داخلی را باز کرده و آن را در جهت خمیدگی خارج کنید و در محلول پراکسید هیدروژن قرار دهید.

3- دستکش استریل پوشیده و سریعاً کانولار را با برس و پراکسید هیدروژن تمیز کنید.

4- کانولا را با نرمال سالین استریل آب بکشید.

5- کانولای تمیز را در جای خود قرار داده.

6- کانولای داخلی را در جای خود بسته و از نظر ایمنی آن را کنترل کنید.

 

مراقبت ناحیه استوما :

1- دستکش بپوشید و پانسمان کثیف تراکئوستومی را بردارید

2- از نرمال سالین و اپلیکاتورهای سر پنبه ای و یا سواپ گاز برای تمیز کردن لبه خارج و استومای تراکئوستومی استفاده نموده و از داخل به خارج بشویید و ناحیه تمیز شده را خشک کنید.

3- نوار تراکئوستومی را عوض کنید

4- توسط قراردادن یک یا دو بند انگشت زیر نوار در ناحیه خمیدگی ، از سفت نبودن بیش از حد نوار اطمینان  حاصل کنید.

5- یک گاز10 × 10 سانتی متر استریل پانسمان آماده تراکئوستومی را از زیر تراکئوستومی رد کنید به صورتی که اطراف آن فیکس شود.

6- در پایان کار بیمار را به حالت اولیه برگردانده وعلایم حیاتی و وضعیت قلبی و تنفسی او را کنترل کنید.

7-تاریخ و زمان انجام فرایند، مقدار و رنگ و غلظت و قوام ترشحات و عکس العمل بیمار حین انجام اقدامات پرستاری و ساکشن کردن را ثبت نمایید.

- تمیز کردن تراکئوستمی در بیماران با لوله فلزی امری ضروریست

روش انجام ساکشن تراکئوستومی :

1- ابتدا چنانچه بیمار هوشیار است  روش کار را توضیح داده و درخواست همکاری نمایید.

2- شستن دست ها و اماده کردن وسایل

3- ست استریل و یک کاتتر استریل ساکشن را باز کنید.

4- ساکشن را روشن کنید و بین 120-80 میلی متر جیوه قرار دهید.

5- پوشیدن دستکش.

6- کاتتر استریل ساکشن را با دست استریل کنترل نمایید

7- مقدار نرمال سالین را توسط کاتتر ساکشن بکشید8

8- از بیمار بخواهید چند تنفس عمیق انجام دهید .

9- بدون روشن کردن ساکشن، سریعاً کاتتر ساکشن را تا زمانی که مقاومت حس شود وارد نمائید.

10- بیمار را تشویق به سرفه نمائید، در حالی که از ساکشن متناوب با فشار انگشت شست بر روی واکیوم استفاده می کنید، کاتتر را با حرکات چرخشی به ملایمت بیرون بکشید.

11- از لحظه ورود تا خروج کاتتر نباید بیش از 10-8 ثانیه طول بکشد.

12- در فواصل ساکشن کاتتر را با N/S بشوئید.

13- ساکشن را بر حسب نیاز 2 تا 3 بار تکرار کنید.

 

خارج کردن لوله تراکئوستومی:

در مورد بیمارانی که مدت زیادی دارای لوله تراکئوستومی بودند، بهتر است قبل از در آوردن لوله، ابتدا آندوسکوپی انجام شود تا از نبودن انسداد مکانیکی در مسیر راههای تنفسی بیمار مطمئن شویم

سپس با کاهش تدریجی کالیبر لوله و بستن متناوب آن به مدت کوتاه در روز اول و افزایش تدریجی طول مدت زمان آن در روز بعد و موقع خواب، چنانچه بیمار بتواند 24 ساعت انسداد لوله را تحمل کند، می توان لوله را حذف کرد.

3.  ساکشن تراکئوستومی چگونه است؟

در بیمارانی که تراکئوستومی شده‌اند مکانیسم سرفه ضعیف است. این بیماران برای دفع ترشحات دستگاه تنفس دچار مشکل هستند و نیاز به ساکشن دارند.

زمانی باید بیمار را ساکشن کنید که صدای غیر طبیعی در ریه ها شنیده شود یا اینکه شما ترشحات را مشاهده نمایید.

توجه داشته باشید که ساکشن کردن غیر ضروری علاوه بر آنکه خطر عفونت را بالا می‌برد باعث آسیب به دستگاه تنفسی بیمار می‌شود.

 

مراقبت های لازم بعد از تراکئوستومی درمنزل:

1- در صورت هوشياری قلم وکاغذ جهت برقراری ارتباط در اختيار فرد بیمار  قرار دهيد.

2- بهتر است وضعيت بيمار نيمه نشسته باشد.

3- از ثابت بودن لوله تراکئوستومی بوسيله بندهای آن مطمئن باشيد.

4- رعایت بهداشت دهان و دندان

5-برای شروع رژيم غذايی بهتر است ابتدا از تکه های کوچک يخ استفاده شود.

6-رژيم غذايی بايد نرم و مايع باشد.

7-غذا خيلی داغ نباشد.

8-به بيمار آموزش داده شود که می تواند جهت حرف زدن روی منفذ ايجاد شده را به مدت کوتاهی بگيرد (به مدت کوتاه).

9-بهتر است قبل از شروع و انجام هر کاری دستها به دقت شسته شوند.

10- با کف يک دست انگشت شست دست ديگر رابه صورت چرخشی شستشو دهد.

نوک انگشتان يک دست را در کف دست ديگر فشرده و با حرکت چرخشی کاملاً شستشو و تميز کند و بالعکس

11- هر يک از اعمال مذکور در شستشوی صحيح دستها بايستی 5 بار تکرار شود.

12-دستها و مچ را کاملاً آبکشی کنيد.

13- زمان استاندارد جهت شستشوی صحيح دست 3-1 دقيقه می باشد.

 

فيزيوتراپی تنفسی:

ايجاد لرزش و کوبش و سرفه، ماساژ پشت، کمک به تخليه ترشحات و انبساط بافت ريه کرده و توانايی استفاده از ماهيچه های تنفسی را افزايش می دهد و سبب پيشگيری از روی هم خوابيدن ريه و کاهش عفونت می شود و بايد روزانه چندين بار انجام شود.

 

نظرات شما عزیزان:

:: موضوعات مرتبط: نکات کلیدی پرستاری، ،
:: برچسب‌ها: تراکئوستمی, نحوه ی گذاشتن تراکئوستمی, نحوه ی مرابت ازتراکئوستمی, همه چیز در مورد تراکئوستمی, تراکئوستمی چیست, تراکئوستومی, تراکئوستومی,