شروع زندگی و حضور در جنگ

پدرش ویلیام ادوارد شور یکی از اعضای اشراف زاده دربار به شمارمی‌رفت و فلورانس کوچک، در یک خانه بزرگ و راحت دوران کودکی خود را گذراند. در نامه‌های محرمانه‌ای که از او یافت شده نوشته «از کودکی برای خدمت به بیماران و بی‌پناهان الهاماتی از سوی خداوند به قلبم می‌رسید.» او بر خلاف خواست خانواده‌اش، علاقه زیادی به درمان بیماران و پرستاری داشت و تصمیم به پاگذاردن در این راه گرفت به گفته خودش از دوران کودکی همواره ندایی از جانب خداوند به گوش او می رسیده است و شبها هرگز خواب نداشته تا زمانی که صبح فرا می رسیده است خودش می‌گفت صدایی ارام مرتباً می‌گفت ای فلورانس کوچک اینده تو تماماً در خدمت بیماران سپری خواهد شد تو سرنوشت مرگبار بیماران را دگرگون خواهی کرد تو مکتبی را پایه گذاری خواهی کرد که سرنوشت مرگبار بیماران را دگرگون خواهد ساخت ای فلورانس کوچک بپا خیز و بیدار باش

در سال ۱۸۵۳که جنگ میان ترکیه و روسیه آغاز شد فرانسه و انگلیس به یاری ترکیه شتافتند و سربازان خود را به جنگ اعزام کردند. در آن زمان تیتر روزنامه‌های تایمز لندن خبر از جنگ و توصیف اوضاع وخیم بیمارستانهای نظامی انگلیس را می‌داد. در این گزارشها آمده بود تنها ۲۰پرستار در جبهه‌ها فعالیت می‌کنند، بیمارستانی وجود ندارد و حتی باند برای پانسمان هم نیست. با انتشار این گزارش‌های، فلورانس از وزیر جنگ انگلیس درخواست وسایل و امکانات بهداشتی کرد و سپس با همراهی ۳۴پرستار زن با شجاعت تمام پا به اعماق خاک ترکیه گذاشت و به یاری مجروحان شتافت. فلورانس با چهره‌ای آرام‌بخش برای اینکه سربازان دست از می‌گساری بردارند، اتاقی برای مطالعه و بازی‌های سالم آنان راه‌انداخت. او بر اثر کار مداوم و همدمی با بیماران دچار تب وحشتناکی شبیه تیفوس یا مالاریا شد که در آن هنگام قربانیان زیادی را به کام مرگ کشانده بود و فلورانس نیز بر اثر این بیماری به‌شدت ضعیف شد.

بازگشت به لندن

فلورانس نایتینگل

جنگ پایان یافت و او به لندن بازگشت. هرچند می‌خواست گمنام بماند اما نامش به‌عنوان فرشته سر زبانها بود ولی برای اینکه خود را از چشم دیگران دور نگه دارد، به گونه‌ای خود را پنهان کرد که گویی مرده است. فلورانس همراه ویلیام فار یک پزشک نظامی و فرد نیکوکاری به مدت ۲۰ سال برای بهبود وضعیت بیمارستان‌ها و نظام آموزشی پرستاران تلاش کردند. نایتینگل، نخستین مدرسه عالی آموزش پرستاری را سال ۱۸۶۰در بیمارستان سن توماس لندن راه‌اندازی و مدیریت کرد. هرچند سلامت جسمانی او تحلیل رفته بود اما شهرتش از لندن به آمریکا و هند نیز رسید بگونه‌ای که یک معمار و تاجر لیورپولی به‌نام ویلیام راتبون در سال ۱۸۶۰مبلغ زیادی در اختیار فلورانس گذاشت تا یک بیمارستان بسازد. بیمارستانهایی که او ساخت مطابق استاندارد و الگوی بهداشتی بود و طبقات مختلف آن به بخش‌های ویژه‌ای مثل زنان و زایمان، روان، کودکان و جراحی اختصاص داشت. چند سال کار مداوم و سخت پس از جنگ، توان او را بسیار تضعیف کرد بگونه‌ای که در آخرین سالهای عمر نابینا شد و نمی‌توانست مانند گذشته به وظایف خود عمل کند تا اینکه در ۱۳آگوست ۱۹۱۰در لندن درگذشت.

منبع:http://fa.wikipedia.org/

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: